Ik ga zaterdag 9 maart naar een caberetvoorstellingen met Jillian. Ik weet niet goed wat ik kan verwachten, maar in zijn algemeen hou ik niet erg van caberet. Ik ben wel benieuwd naar de voorstelling, want dit onderwerp lijkt me wel leuk. Het gaat namelijk over drie acteurs doen mee aan een talentenjacht. Inzet van de show is de titelrol in de musical Oom Tom. Wie wint krijgt eeuwige roem. De enige regel: wees eerlijk en werk samen. Maar hoe eerlijk kan een mens zijn? Hoe integer blijf je als je wilt winnen? Drie acteurs kijken terug op hun carrière en eren hun grote voorbeelden. Ze imiteren, inspireren en trekken zichzelf binnenstebuiten. Ongewild raken ze verstrikt in een steeds duisterder wordende machtsstrijd waarin ze er alles aan doen om de glansrol binnen te slepen: de Oom Tom van de 21e eeuw!

Dit zijn de drie acteurs die meedoen aan deze voorstelling.

 1 – Op zoek naar oom Tom

-         geen gezalschap

-         Ins Blau

-         9 Maart 2013

2 kaartje moesten we inleveren en programma was er niet

3 recensie:

 Door Ruud Buurman gezien 23 februari 2013

Het zijn alle drie integere ‘donkere’ acteurs. Hun helden zijn Mohammed Ali, Malcolm X, Martin Luther King, Barack Obama. Zoals het hoort. Reuze politiek correct weten zij de juiste redevoeringen van hun helden uit het hoofd op te lepelen. Aan het begin van Op zoek naar oom Tom nemen de drie acteurs Raymi Sambo, Ruurt de Maesschalck en Sergio IJssel ons vanuit die superieure houding ook even de maat met een enquête: hoeveel donkere acteurs kennen wij eigenlijk? En weten we een theaterstuk met een donkere acteur in de hoofdrol?

Ja, dán vallen we natuurlijk genadeloos door de mand en lachen we besmuikt. Het zou mooier zijn als zoiets ons niet zomaar te binnen wil schieten omdat we niet in dat soort stereotiepe groepjes denken. Maar helaas, shame on us. Tot Op zoek naar oom Tom een ontnuchterende wending krijgt en je ‘opgelucht’ mag constateren dat generaliserend denken geen kwestie is van welke huidskleur ook en dat deze niet automatisch een stevig fundament is voor vriendschap, samenwerking en solidariteit.

Wisten we dat eigenlijk al wel? Ja natuurlijk. Maar Sambo, De Maesschalck en IJssel, samen het theatercollectief VIG (Very Important Group), zetten eerst erg hoog in voordat ze ons die conclusie laten trekken. Het boeiende van Op zoek naar oom Tom is dan ook dat het stuk je meeneemt van je allerhoogste gedachten naar je lage instincten. Van superieur naar sneu. Wát nou, heersende moraal? Hoor ze eens dwepen met uitspraken van Obama, met een gedicht van Mohammed Ali en met de uitspraak van Malcolm X: ‘Als je je filosofie verandert, verandert je denken. Als je denken verandert, verandert je houding en als je houding verandert, kun je in actie komen.’

Dat is allemaal reuze interessant. We steken nog eens wat op. Maar wat is het waard als je er je hypotheek niet van kunt betalen? Wel met een rol in Oom Tom, de musical, vrij naar het boek De Negerhut van Oom Tom. Waarvoor IJssel auditie wil doen. Want als hij de stem van de onderdrukte speelt, toont hij immers óók zijn loyaliteit. Maar hoe kan een boekfiguur een voorbeeld zijn voor anderen? Een fictieve slaaf, een ‘jaknikker’ die niets deed om het lijden van zijn mensen te verlichten, kán geen held zijn.

Wat de hoon en walging over de stap van IJssel waard is, blijkt als ook de andere twee zich blijken te hebben gemeld voor de rol. Ze hebben het geld nodig. Wie de hoofdrol krijgt, wordt bepaald in de talentenjacht Op zoek naar oom Tom, live uitgezonden op tv. Ze spelen scènes uit het boek en grijpen die fictie aan om een paar rekeningen te vereffenen.

Eerlijkheid, samenwerking, integriteit, identiteit, loyaliteit, heldendom… Wat stellen ze nog voor in een machtsstrijd om de glansrol met eeuwige roem binnen te slepen? Het publiek mag de winnaar kiezen. Niet te doen, áls je daar al zin in hebt.

4 Toneel theater
5 het was een kleine ruimte met weinig mensen waardoor je je met elkaar verbonden voelde.
6 er stond alleen 3 schermen die ze soms gebruikten voor foto’s dus het had niet veel effect.
7 ze deden 2 keer bam. Ze hebben een liedje gezongen. En verder waren er geen geluidseffecten of muziek alleen maar praten.
8 er was niet veel muziek dus het had ook niet veel toevoeging voor het toneelstuk.
9 Ze vroegen dingen van ken je een 'zwarte' acteur en dat soort dingen. daarna begon de voorstelling. De voorstelling zelf snapte ik niet helemaal. het was heel ingewikkeld met moeilijke woorden een moeilijk te volgen verhaal lijn. Van wat we wel heb begrepen was dat ze over hun helden pratte maar dat 2 van de 3 'oom Tom' geen held vonden omdat hij niet echt heeft bestaan. En later wouden ze er een musical over maken maar dat vond 1 van de 3 acteurs niet goed maar later deed hij zelf ook auditie omdat hij het toch wilde.
10 het gaat over drie mannen die auditie gaan doen voor oom tom alleen eerst wilde 1 van de                  3 dat niet omdat hij niet vond dat je over oom tom een musical kon maken omdat hij niet een echte held was.
11 de personages waren de acteurs zelf die zichzelf speelden en ze heten: Ruurt de Maesschalck, Raymi Sambo en Sergio Ijssel.
12 ze waren vrienden en ze waren met elkaar in gesprek.
13 ze waren gewonen mensen ze waren zichzelf
14 met Sergio omdat hij heel graag die musical auditie wilde doen maar zijn vrienden wouden dat niet.
15 deze voorstelling was bedoeld om een boodschap over te brengen en ook een beetje te amuseren.
16 n.v.t
17 een goed verhaal
18 We hadden toen we er naar toe gingen geen idee wat er ging komen of wat we moesten verwachten, want mijn moeder had kaartjes voor deze voorstelling dus gingen we er maar naartoe. Toen we in de 'wachtruimte' waren voor de show zagen we dat wij een van de jongste waren. Er waren bijna alleen maar mensen van 40+. Dus het was niet echt voor onze doel roep gericht dachten wij.
19 dat ze zeiden dat er altijd maar 1 zwart iemand in een film of serie zit en toen wij daar over na dachten klopte dat en dat er nooit een zwarte man als held word gesteld.
20 onze indruk van de voorstelling was dat het niet echt goed te begrijpen was en dat we eigenlijk een beetje verveeld waren omdat we er niks van begrepen en het dus voor ons niet zo leuk was en/of interessant dus onze indruk van deze voorstelling was dat het best wel saai en niet interessant was. Verder was onze indruk van de acteurs wel goed omdat zij wel goed speelden allen het verhaal was moeilijk te begrijpen. Verder duurde de voorstelling ongeveer 2 uur en dat was best lang en we raakte een beetje afgeleid J. waardoor we moesten lachen op momenten waarbij dat niet hoorden (zoals een stil serieus moment)

 
Wij met de acteurs